Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

12 lutego 2015

IN INWARD ALONENESS

One by one
leaves had gone,
several and many times.
Lone tree, standing naked in dry wind
was ready to walk.

In inward aloneness
to know the roots.
You look straight into the eyes of primeval
suffering. Under a cramped disguise of happiness,
behind the glassed life.

For the clawed, weeping silences
who had turned away from the shrill voices.
Night of burns,
and promised beach of immortality
shoulder to shoulder.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1