Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

17 lipca 2015

I Was Always Angry

Whole world hides
in your liquid eyes,
I need to return to my consciousness,
to change my verse.
The dry air has wiped out the beautiful words
sitting on the edge, of a meaning
I write a new song.

Discovering your forgotten self,
was a pain,
I always avoided.
Years touched me softly,
on the temples in vain.
Dumb I was with grief, threading a pile of memories,
to know my other self.

Somewhere a god smiles on me.
God of my mud & water,
wide open like a father,
who never died.
The moon slaughters my clouds.
I was always angry,
with my odd appearance.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1