Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

31 lipca 2015

In The Intermittent Love

The eerie exodus of rage
from crashing domes,
was the collective wisdom.
A complete thought,
walked with me like a shadow.
The long journey
for truth demanded clarity.
Life had not been fair,
path of death was endless.
 
 
The body poem from the sad
and gentle portrait crossed the line,
became a sculpture.
My silver verse died.
I was courting a white washed city.
The book of sorrow levitates,
Someday I will face the artist.
 
 
Sleepwalking I start.
Waking to your name
history was unmade.
My breath went heavier,
and my steps emptier.
The metaphors did’t kiss,
my innovations.
In the intermittent love,
hate was the topic.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1