Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

9 sierpnia 2015

Carried My Father Unside

Mirror to mirror
a face floated in anguish
the mourning was deep
whenever inquest for truth was made.
Was it so terrible?
I cannot read the human face.
We were so used
to wear the masks.

Stoned and deaf,
fuzzy kiss of death levels the ferocious peak.
The nameless murder
of truth got a reward.
Garden of strange foliage
slurred on a song.
A metaphysical experience
sniffs the life.

Chained to the probity of the city
I bowed my head.
Reluctant to move in a procession of ugly months.
Lifetime’s nostalgia lifted a veil.
No sleep will descend.
I still carry
my father inside.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1