Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

27 września 2015

The Tragic Intimacy

A crisp moon rejects the night,
the words retreat, like fallen truths.
Stillness was palpable
silhouettes moved in vacancy.
And we did not know where to go,
how to find the cause of life.
World surged forward like a spider.

The dust, the heat
and a breathing sorrow
met in the twilight
of immaculate pain.
I hated the drooping lights
and burning of feathers.
Birds were dumb
to say how cruel
the benevolence had been.

I fell upon a thorn
who witnessed my incarceration.
A fire in my eyes, I glowed like a volcano.
Fogs were hanging
like veils on eyes of moon.
I tasted lichens in mouth.
The tragic intimacy
of an old poem.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1