Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

25 lutego 2016

The Terrain

It was always painful to remember the suicide 
of a painter, 
who was drawing the landscape 
of hunger. 
Polishing his art of pretention. 
The time whistled past his window 
without punctuation. 
 
The terrain was tough, deepened by 
requiem, the tears dried up 
on the cheeks of chastity. 
 
Script without drum and hue 
of glowing eyes, 
cracked lips 
of us and our instruments of tragedy.
 






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1