Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

21 lipca 2022

Writing On Parched Skin

For feeding a false tree
of life, beheading
a god was becoming a passion.

Snubbing the checks
and bruises, you
love to be alone in a mad crowd.

As if to be ready
for disintegration, you walk
in pain. Astounded
earth starts shaking.

In unwholeness, the
lamps become dark. The bones
were visible without light.

You want to run
with a comet, away from sun
in coldness of frozen smiles.

Don't drag my shadow.
I am fixed like a legacy.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1