Poezja

wyrywają ostatnie ludzkie
dla własnej monety
wbijają na pal -
dzieła artysty

gardzą miłością bo
zabrakło
oschłe miasta ocal proszę
dziwki  też chcą żyć –
pamiętaj synu

wieczną chwałę mieć będzie
ostatni umierający liść
płacz brzozy
a teraz idź