Poezja

Świat naszego łóżka 
gdzie dzielimy się opłatkiem prześcieradła wigilijnego 

Pozostawiony ślad 
krwi

naszych ciał

(kawałek języka) 
oka i ucha

Roztopiony Pałac Wiary
w ustach
wilgotnej skóry 
opłatek

dłoni składanych do modlitwy
po ciężkiej pracy
 
Kochając się w ciszy i skupieniu

Przeszłość od przyszłości 
przechodzi jak prąd przez żyły do czaszki

Przez ciężar pustych oczu 
i pełni szczęścia