Poezja

Matthew Bass


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

22 maja 2012

What No Longer Haunts Me





What no longer haunts me are: 
the shrills of munitions 
dropped onto a suspecting city 
night after night, cold defilades 
on a desolate highway, and 
the smell of rotten air. 
  
What no longer haunts me are: 
the caved skulls of mother´s sons 
no different from me, and the dead 
torn apart in the pink mist 
they never asked for. 
  
What no longer haunts me are: 
feelings beyond hate; emptiness, 
because if we could not put a bullet 
in someone´s head those pretty ribbons 
meant nothing. 
                                 -That man passed away years sgo 
the day he found the courage to politely say "no more" 
and learned it is better to reach out your hand 
and never let go.










Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1