21 lutego 2012
Diamentowe niebo tęczowych ścian
Pierwszy uśmiech
jak wiosenny poranek
rozbudził marzenia
Pierwszy dotyk
jak letni promień słońca
pobudził zmysły
Pierwszy pocałunek
jak usłane gwiazdami niebo
zrodził pragnienia.
Pierwsza myśl
Pierwsze słowo
Pierwsza miłość
nie umiera nigdy.
Smagana wiatrem upływającego czasu
rzucona w mętne wody szarej rzeczywistości
skapana w błotnych kałużch ludzkich pragnień
zepchnięta w głębie mrocznej otchłani niepewności
zagubiona w szuwarach ulotnego szczęścia
pięknieje i rozkwita
samotnie
w magicznej przestrzeni tęczowych ścian
okryta sufitem diamentowego nieba
nieskalana brudnym pocałunkiem świata.
j.m.wawrzyn