Dziennik

mnie nie odprowadzisz
wrócę sama
 
w puste miejsce
z żalem co nie zdążył
nieważnym telefonem
 
w kolejce do głównej roli
przepuszczamy się uprzejmie
czasem ktoś sznurem przed
 
nami msza i kadzidło
kondukt dyskretnie
zajęty życiem mowa jaki
 
i najwierniejsza
pod kolorowymi wieńcami
z ostatnią wstęgą na wietrze
 
kiedy pójdą coś zjeść