Poezja

ciałami
pusto aż makiem zasiał
chwilą która jest zawsze za krótka
uczysz mnie ciszy
tak trwa
nasza lesson of depresion
a ja gorę

gdybyś tylko zechciała być
skomlidusza miałaby prościej
a tak
wizje alternatywne
są jedynie czekaniem na powroty
marazm anabioza w stylu retro
i życie ucieka
o stosunkach między nami
nadal wiem niewiele

wiążę co rano sznurowadła
z nadzieją
że chociaż trampki poniosą