Poezja

w wytartych dżinsach śpię na oślep odchudzam
zmysły z ławek w parku tu mamy lato a tam zimę
w jednej osobie jeden który ufał przestał wierzyć
w konfesjonał dla wzniosłych ogłoszeń na pracuj.pl
skończyły się unijne dotacje niewinny świat jak jazz
nocą wymyśla coraz to nowe zakazane improwizacje
naćpane jesus kurwa ja pierdolę w miejskim zieleńcu
awans wskazówek dał innemu słodką bułkę tamten
zalany w trupa wspomożyciel świata w niebogłosy
krzyczy zostawcie mnie wy chuje_ mnie tu dobrze
układ ostrzeżeń widokiem na niespełnione obietnice
między snem a drzwiami przysmak nierealności
odbity od okna z zaskoczenia moja prawda kłamstwem
obrzucona bez tytułu w połączeniu z przemijaniem
spod dachu wypuszczają jaskółki nic im już nie pachnie

tylko bez...