Poezja

Uwierzyć w siebie to nie takie proste,
a nie wierzyć w siebie prawdziwie żałosne,
chłostę lustrem dostać, rany boskie
krzyczą nerwy w krzyżu o odcienie czerwieni słodsze
o wiecznie czystą, lawendową pościel
czekającą na dole, gdy stoisz na moście
z jedynym marzeniem, aby wszystko było prostsze.