Dziennik

czterdzieści osiem godzin dwa tysiące osiemset osiemdziesiąt minut
przeciętny dzień ani ciepło ani zimno
rozłożone papiery w kubku stygnie herbata
telefon jeszcze śpi, ale już zaczyna mrugać
rutyna jako lubrykator stawów łokciowych na biurku
czterdzieści siedem pięćdziesiąt
przymknę oczy może zrobi się czterdzieści siedem trzydzieści trzy..