Poezja

nie mam już serca do tego miejsca
ani też uczucia pustki nie posiadam 
wypaliły się we mnie strzępki 
cząsteczki mikroelementy naiwności
dotykam zimnej posadzki zwiazana w kuchni
cisza a zegar tyka jakby nic tu się  nie stało 
ciężki oddech uwieszony aureolą nad moją głową
zwiastuje ranek