Poezja

magia starych miejsc
co kiedyś życiem przepełnione

wzdłuż i wszerz

osiada kurz na klamkach starych
stanęły zegary i w szmerach myszy
co po strychu w kusa gnają

słyszy się słowa

te chwile tu nie umierają
dźwięczy w uszach oddech wiatru kołysany
przez okiennice wpada stare
i gdyby zamknąć tak oczy

słyszy się szmery szepty i gwary

budynek umarł już dawno

chwile w nim zostały