Poezja

przy drogach coraz więcej
pustych wiosek ot takie
aromaty wiśni
w kolorze karminu
o siódmej nad ranem
powtórzone po raz trzeci

napinasz skórę
w dotyk coraz dłużej
dostrajając do potrzeb
odkrywasz sukno i pigwy
na drzewach nieba
w ciszy lepkiej od żywicy
gdzie puchnie ziemia
i ciepłe kneble zniewolenia

nie przestawaj