Poezja

na kilka sekund przed śmiercią nocy
otwieram na świat
oczy patrzę przed siebie
oknem przez szczeliny w poszyciu
obserwując amor vincit omnia

i nie wiem czy jestem
czarny lub biały wybierz sama
cierpiąc na bezsenność
oraz maniakalną potrzebę
ciebie oglądam trudne pytania
magią twojego dotyku
zachłystując się nieodwracalnie

po raz kolejny
nowym życiem
powietrzem którym oddychasz
dwa słowa o poranku patrzą wraz ze mną

ciii
gdzie jesteś
tajemnicza kraino
aż po horyzont człowieka
pożądanie

w końcu mowisz dzień dobry
daleka od feminizmu
zlizujesz smak z moich ust

tak sobie myślę
zderzyłem się twarzą w twarz

ze słońcem