Poezja

pachniesz kobietą
obcą kobietą

pachnę kobietą
napotkaną 

pachniesz nią

dotykiem

pachniesz nim

pachnę mężczyzną
niewidzialnym

obcym 
twojej samotności

---------------------------

sam

z sobą 

między nami

sami

ze sobą

myślami

między wierszami

dosładzamy rozkosz

----------------------------

pochmurne popołudnie 
świat leniwy 
rozziewany 
rozkłada szare firany 
nad bagnami
w półśnie idę
mokrymi ścieżkami
wije się wiatr
ręką oczy przysłaniam
deszczem 
ociekają brzozy
niosę pędzle w nieboskłony
pośród cienia
najwyższego drzewa
koroną do nieba
niesie
cichy pomruk lasu
wspinam się na konary
rozdrapując rany
tulę krew
rozcieram czerwień
zachodem
przed snem wiecznym
karmię wilcze oczy
księżyca
czujesz ją ?
jak pachnie 
śmiercią