Poezja

co zrobimy z naszą ewentualnością
skuteczność przebywania
alienacja dorasta
przyzwyczajenia niezmienne
na zmiany formalne
argumentacja nieuzupełniona
potrzask z którego uciekają myśli
a słowa jak pesz 
zamieniają żyzność w niestrawne pastwiska
obojętność nie wymusza jakiegokolwiek zachowania
nie porusza a jedynie zaciska żal
na gardle i sercu
w związku jest jak na końcu świata
pod warunkiem 
że zaczyna się od początku