Poezja

te wszystkie ściany 
dzielące nas od siebie

ulice rozwlekłe miastem
labirynty zagubionych kroków

ci ludzie gapiący się w oczy
których znamy pomiędzy nami

co rozmowami zagłuszają szepty
na językach hodując codzienność

to czego jeszcze o sobie nie wiemy
odkrywając fragment po fragmencie

te godziny które z osobna rozsypane
dłużą się w nie mając znaczenia czasie

gdyby to wszystko nagle znikło 
i tylko my sami...

...stojący po środku świata
jak kiedyś Ewa z Adamem