Poezja

zegar wybijający północ
dawno już zasnął
myśli
jak mysi chrobot słychać po kątach
powieki jakby przyklejone
nie dają odpocząć
usta otwieram by nie umarły
gwiazdy zgasły
niby lampy ustawione
na czas

prośby zawieszone
w przestrzeni czekają na
zlitowanie