Poezja

jest jak zielona łąka
i na nią słońce kładzie swe promienie
Tysiące róż ją porastają
to łoże niesie rozkosz i cierpienie

jest snem nieprzespanym
niech trwa niewyśniony
życiu wciąż nową niesie
treść zmysły kolory

jest najczystsza
światem nieskalana

jest pierwsza
wszystko na nowo nazywa i stwarza 

jest absolutna
z niej wypływa wszystko co istnieje

jest prawdziwa
bez niej sens żaden przecież nie istnieje 

to skarb ostateczny
każdej wartości jest źródłem i celem

miliardem jest rzeczy których nie wymienię