Poezja

I

To i tamto i co z tego
Nudzi mi się drogi kolego.

Popadłem w jakiś straszliwy schemat
Ten schemat to mój emblemat.

Choć każdy dzień jest nowy
To nie tak samo kolorowy.

Ponoć każdy pragnie szczęścia
Ja chyba wolę tkwić w boleściach.

Unamuno napisał o tragizmie
Będzie w środę i to liznę.

U Wilde'a wróbelek zabarwia różę
Gdy o kolce trąca podbrzusze.

Marzę o sztuce nie byle jakiej
Po to przecież stałem się pędrakiem.

Boję się śmierci boję się katastrofy
Przy myciu zębów włos spada mi z głowy.

O szmerze nie napiszę bo stanę dęba
Pytanie czy to rozkosz czy mordęga.

O życia sensie myśleć mi się nie chce
Bo z trudem zaczynam łapać powietrze.

Stary człowiek i morze - na tym się wzoruję
Ten czy inny autor coś mi sugeruje.

Rano zwątpiłem w istnienie świata
W południe smakowała mi sałata.

Coaching, sukces, wielkie zwycięstwo
Każdy szczegół widzę przez teleskop.

To już tyle kończę zawracać głowę
(Leżeć w łóżku to igrzyska sportowe.)