Proza

Marek Jastrząb, 23 października 2024

Pracownia

Chodziliśmy na manualną terapię. Kiedy zjawiałem się w zajęciowej pracowni, już w niej był. Siedział na wózku, z dłutem w ręku, żłobiąc misterne cudeńka. Zamyślony, ponury, wyrzynał je z ułomków drewienek, gałęzi, czasem pni. Z żarłocznym entuzjazmem, bagatelizując moją obecność, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Jastrząb, 19 października 2024

Reprymenda i bilans

Wyjeżdżała z nimi do lasu, pchała ich wózki na świąteczne spacery, pokazywała im drzewa, kierowała spojrzenia na kwiaty. A kiedy jechali, wpatrzeni w chmury, gdy zwierzali się, że jest im ciężko, że nie potrafią się odnaleźć, kręciła się nerwowo i poważniała. Zapewniała, że choć (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 8 października 2024

pewne

nawet najbliższym otoczeniu
twoje szczęścia nic nie znaczą
liczy się tylko każdy upadek
każda niezgoda błędy kroków

dziękuję za każdy gest
każde dobre słowo
jestem z tobą a ty
odkrywasz mnie nadzieją

niech nikt nie zaprzecza
życie zaskakuje jak rzeka
toczy kamienie (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 8 października 2024

Najtrudniejszy drugi krok

W dobrej fikcji, czyli czymś, co się dzieje w głowie, co ma sens, samo się rozwija, jest rzeczywiste - postacie mają swoją logikę. Dostosowujemy się do ich poczynań, gdy rozwijamy opowieść, właściwie poznajemy. Tak robi King, Twain, Faulkner, Myśliwski, ale np. Diuna to już jakaś arystokratyczna (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Arsis, 3 października 2024

Drżenia

Brnę przez śnieg i zaspy. W zawiei narkotycznych przestrzeni. Jakbym przedzierał się przez stronice lodowatej zamieci. Pełnej fantasmagorii i postmodernizmu groteski. Wybuchowej mieszanki, zupełnie jak u Władimira Sorokina. Ostre opiłki mżących kryształków ranią już i tak szczypiące, łzawiące (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 25 września 2024

Pieprzony metafizyczny dewiant

Patrzę w lustro, w jego odbicia. Nachylam się coraz bardziej. Nachylam. Upadam twarzą w szklaną powłokę. I tak oto poprzez brzęk rozbijanego szkła wpadam do środka. Do wnętrza swojego jestestwa. I tak oto…

Jestem po drugiej stronie niczego…

I co dalej? Żeby chociaż nikły ruch (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Arsis, 15 września 2024

Tekstury II

W tym pustym domu. W oknie. Firanki miotają się w tę i z powrotem. W podmuchach wiatru. W ciszy… Wiesz, stałaś tutaj jeszcze przed chwilą. Albo może było to tylko złudzenie. Czy złudzenie?
Czy ty mnie… Powiedz, czy ty… Słyszę jakieś szepty. Jakieś szmery. Szelesty… Słyszę wciąż… (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 13 września 2024

wprost ze spożywczaka

dzisiaj w sklepie znów spotkałem - dzień dobry
nawet nie wiem czyje - ciekawe czego chce

kilka dni temu szedłem sobie przez park
a to to wyskakuje nagle zza drzewa
wprost na mnie jak sąsiadka z pierwszego piętra
albo jak rowerzystka która na przejściu dla pieszych
wpadła pod auto
a (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis, 11 września 2024

Tekstury

Dobrze, niech znika, bo i po co ma istnieć? Niech się przemieni w nic. W ciszę. W szum płynącego czasu. W piskliwy szum płynącej w uszach krwi. W oddech oceanu...Jedno za drugim. Jedno za drugim… Idą… Idą pod górę. Kołyszą się na boki. Taszczą jakieś przedmioty. Łopoczą w powiewie (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

dobrosław77, 24 sierpnia 2024

Apel w trosce o ekosystem

Apel w trosce o ekosystem, dotyczący dokarmiania ptaków, które są niezwykle pożyteczne, bo gołębi pożywieniem są wszelkie nasiona uporczywych chwastów. Wraz z gołębiami są dokarmiane ptaki pod ochroną. Również niezwykle pożyteczne, bo odżywiają się szkodnikami. Oprócz tego zgodnie (... więcej)

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły