Poezja

violetta, 8 listopada 2025

Para z wieży

promykiem lśnię za kurczącymi się liśćmi
chłodnym wietrzykiem odciążasz łodyżki

tańczę światłem na tobie mieniąc się
i odbijając odrobiną małych miłości

złotym gruszkowym popołudniem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

ajw, 8 listopada 2025

przygasły myśli
jak świece po długim czuwaniu
noc przykryła je dłonią

czas wstrzymał oddech
dogaszając gwiazdy
zmęczone własnym blaskiem

wszystko
ułożyło się w spokój
który nie pyta o jutro

lecz zanim wyblaknie
ostatnie słowo
w popiele nocy
zapłonie kolejne światło

________

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

sam53, 8 listopada 2025

gdzie są ćmy i motyle

jesień zeszła z obłoków jak czas do wieczora
mgłę rzuciła na łąki jak piaskiem po szybie
chłód obudził się później - zaspał na nieszporach
z zapomnianym pacierzem księżyc nocą przybiegł

zapisany w kałuży pomarszczonym światłem
w kroplach deszczu spóźnionych o niejedną chwilę
pod uliczną latarnię ostatnią za miastem
wraz z sierpniowym wspomnieniem - gdzie ćmy i motyle

gdzie podziało się lato w różowej sukience
ile gwiazd pozostało na niebie w obłokach
ile ciebie przytulę swoim szczodrym sercem
czy jesienią mi powiesz - kochaj jak ja kocham

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

smokjerzy, 8 listopada 2025

pamięć

wiatr stoi na baczność
salutuje cisza
przyszli zmarli
rozpalają ognie w bliznach
bogu ducha winnych
listopadów

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 8 listopada 2025

1. Szczęśliwego wywoływania duchów i dusz - Dziady

Szczęśliwego wywoływania duchów i dusz

Jestem tym, co odkryłem, tą drogą jesienną...

to mnie zamyka - duchy krążą wokół
w nowych i starych lokacjach
oddech wiosny, 3/4 Boga -
dusze listopadowe drzemią w słońcu, ziemi, dzięciole
następcy i przodkowie
Słońce jest jedno, ale to zbiór płomieni
każdy promień natrafia na bratnią skałę
cień, a w nim jaszczurka
zwinięta w kłębek, ma płomyk i kroplę w sobie
odda też ducha, moment energii, energię
ale nie wszystko jest feniksem
i umiera na jego wzór by w pełni ożyć

duch wszystkiego jest świadom, przepalające ścięgna Słońce

...lasem, grzybem, zachwytem, topielcem zieleni
i feniksem i duszą pełną dusz
pełną życia śmiercią z gwiazd i tą z ziemi - z rozkładu,
buntu świata zewnętrznego i wewnętrznego
z konania powolnego w uścisku anakondy
Umieram, ja, tylko -

jest samotna aleja, wiosną latem zimą
można, smutna i szczęśliwa
piękna, z gwiazdami, liśćmi, przenikana falami
śnieg, drzewa, samotność
można na niej zgubić duszę i ducha

w kosmosie, choć na Ziemi
w mydlanej bańce Jesieni

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

violetta, 7 listopada 2025

Ciepła

piję filiżankę herbaty przy oknie
z migoczącym światłem księżyca
i jem cynamonkę z nieszpułką
jestem taką toffi świeczką na zimę

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 7 listopada 2025

Prześwit

przetarta tkanina, prześwity, kształty
rozprysły się lustra
Jesteśmy nadzy
pomidory czerwienieją w słońcu na balkonie
uda kobiety obejmują koński grzbiet
Promień słońca osiada na liściach
Jesień nie tłumi uczuć, wybucha, rozmawia
porywa wszystkich, zrywa bielma z oczu
przewietrza izby
bierze za rękę i prowadzi w labirynty

wpuszczamy przepływ do środka
wchodzimy w przepływ, odpływamy
zdobywamy świat
powracamy na balkon
w czerwień pomidorów i zachodzącego
albo zmartwychwstającego słońca
przelewamy się w bezkrwawej ofierze
całujemy

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

absynt, 7 listopada 2025

głębia

dziewczyno z czarno białej fotografii
wydrapana twarz
zamazana data
czy pamiętasz kto je zrobił
dlaczego kawiarnia była pusta

zdziwienie
barman i napruty muzyk
rozlana kawa

nastały dni głodu
wielkiego pragnienia by latać
ujrzeć świat bez ubrania
bezwstydnie rozwarty

spacer w chmurach przekreślił upadek
połamane skrzydła
strzykawka
dawka adrenaliny by otworzyć oczy

zbyt blisko słońca
nagość i ból

nie rozumiałaś spełnienia czołganiem
mówiłem zaczekaj
urok tropikalnej nocy zgaśnie jak przepalone klisze
pozostaną rozerwane więzy
szkielety
ławice świec zanurzone w ciszy

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 6 listopada 2025

szalone dwadzieścia trzy

nie opowiadaj mi o kobietach których nie kochałeś
nigdy nie wymażesz ich z pamięci
szczególnie teraz kiedy wspomnienia nabierają znaczenia
a ty wmawiasz je sobie omijając przedawnione kompleksy

nie wszystkie kobiety musiały być Sophie Loren czy Brigitte Bardot
nie wszystkie lądowały w twoim łóżku w akademiku
niektóre dobrze wychowane trzeba było najpierw zaprosić
na herbatę wino a czasami kupić bilety do kina

czy wszystko co najlepsze kończyło się w Gdańsku
o młodzieńczym okresie życia można by było napisać książkę
trudno z perspektywy tylu lat oceniać to co stanowiło sens życia
nawet teraz kiedy zwolniłeś i nie chce ci się jadąc autem
wyprzedzić choćby rowerzystów

wiem wiem dwa razy patrzysz na światła czy zielone jest zielonym
i ciągle oglądasz się za siebie czy przypadkiem
nie ciągnie się za tobą jakiś niedokończony wiersz
sny są bezpieczne - masz w nich te swoje dwadzieścia trzy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 6 listopada 2025

Grób

Czy człowiek jest chory cały czy tylko jego część?

dni to koszmary
a noce to czarna rzeczywistość
zapładniająca gnicie trupa
cisza piasku bez zmysłów
podróż przez warstwy ziemi
krople zagubienia w księdze ciszy
w ciele
w grzmiącym po nocach bębnie
w słomianym dotyku kapelusza
w ognistym ryku tygrysa

Te same choroby co nam
sączą z oczu gwiazd truciznę tysiąca
krew błyska nożem –
w strumieniach ludzi szuka spokoju
pękająca skórka dojrzałego uczucia

O świcie zbudzę się znów w niespokojnym nurcie
nie widać końca świata i bliskości świata
niewidzialna dłoń przeznaczenia wyciąga się po nas
spotkamy się w prześwicie jedwabnej tkaniny.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły