dixiak, 12 may 2013
arkadia utopiona
atlantyda zagubiona
kruche sny na jawie
dzień dla kogoś zostawię
utopiłam arkadię
zagubiłam siebie już
poukładane chwile
ukojenia nie dają
martwe próby
życia tutaj
nadzieja trzyma
czas nieubłagany
liczebność chwil
pozornie znaczy
linie widoczne
tylko dla wybranych...
dixiak, 17 july 2011
Napastowała miłość
Zbezcześciła nadzieje
Siebie zachowała
Wdeptując ziarno w Ziemię
Nie czuje wyrzutów
Kreuje brak słabości
Krzyczy hasła o wolności
Sprawiedliwość już ją kocha
Napastowała miłość
Pozostaje tylko szlochać
dixiak, 2 july 2011
Czerń Magii okryła ironię chwil
Nie zredaguje ich żaden z nadchodzących dni
Półmeta i tragizm wyboru na obecnych przelany
Czterdziesty to już z kolei Przyjaciel będzie wyspany
Linie pisane nie ku przestrodze ale ku pamięci
Nie tylko Mego przyjaciela lecz wszystkich
Którzy śpią choć nie zapraszała ich Ziemia
Słów kilka należy się podsypiającym
Łzy potrafią rodzić się z obojętnośći
Czterdziesty przepraszam, po prostu śpij...
dixiak, 24 june 2011
Zatrzymać nurt chwil
minionych
Doczekać końca nie
pohańbionym
Dostrzec oczyma wiary cuda
codzienności
Niepohamowanie tkwić w
szczęśliwości
Spijać ku pokrzepieniu
poranne trele Słowika
Rany opatrzeć plastrem z pyłu
Księżyca
Marzenia spełniać zamiast
opłakiwać
Rozum zaszczepić
odpowiedzialnym za rządy
Posłużyć wyższym potrzebom
świata trzeciego
Po prostu pozostać człekiem
życia godnym…
dixiak, 6 march 2011
Przybądź
uporządkuj
naucz
surowo oceń
odejdź
Nie będę
płakać
będę
dziękować
wiem
czuję
Przybądź
dixiak, 28 february 2011
Sumienia nie obejmie głusza
Myśli nie rozproszy zefir
Uczuć nie pochłonie Światło
Czyny wpisane w dni wczorajsze
Pokrzepienia serc deficyt
Plag egipskich nadmiar
Nadal bezmiar niewiedzy
Bojaźń roztrwoniona w ciszy
Zaprzepaszczenie szans
Brak powtórki z rozrywki
Nauka na manowcach
Tylko tempo miarowe
Z prochu nie powstając
Nie ma w co się obrócić
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade