Poetry

kim167


kim167

kim167, 9 december 2015

oddech

usłyszałam rano twój oddech
- jeszcze spałeś
podparłam łokcie
i patrzyłam 

a ty spałeś
- jak małe dziecko
i obejmowałeś moje ramię

śpij kochanie


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

kim167

kim167, 9 december 2015

te kilometry

autostrada wydaje się dłuższa niż kiedykolwiek
światło zagląda mi do oczu
nie mogę zasnąć
chcę już być u ciebie, z tobą

przymykam oczy
- może szybciej minie mi ten czas

te kilometry tak wolno zostawiamy za sobą


number of comments: 1 | rating: 2 | detail

kim167

kim167, 29 august 2014

w nocy

twój oddech
na mojej szyi
słyszysz?
serce bije

- może to szaleństwo

zapomnijmy się tej nocy


number of comments: 4 | rating: 5 | detail

kim167

kim167, 27 august 2014

dziwne

nocą
zobaczyłam twoje oczy
tak blisko moich
nie wierzyłam
że można 
aż tak
patrzyłeś
a ja myślałam tylko
- dziwne

bałam się 
- zabierzesz więcej
niż chcę ci dać
 
zamknęłam oczy 


number of comments: 4 | rating: 7 | detail

kim167

kim167, 26 august 2014

zakręcona.

przypadek za przypadkiem
jak krok za krokiem
snuł się za nami
jak cień

dziś idziemy już razem 
łatwiej jest
choć droga kręta
- jak wtedy


number of comments: 3 | rating: 5 | detail

kim167

kim167, 6 march 2014

serce

pomilczmy razem
słyszysz ?
cisza
nic nie mów

usiądź i posłuchaj
jak bije moje serce


number of comments: 11 | rating: 12 | detail

kim167

kim167, 6 march 2014

nic.

wiesz
lubiłam twoje dłonie
w nich mieścił się
cały mój świat

dzisiaj kiedy przeglądam
zagięte już fotografie
nie czuję nic


number of comments: 8 | rating: 8 | detail

kim167

kim167, 2 march 2014

pociąg

mój pociąg odjeżdża
jeszcze tylko pomacham mamie
zobaczę jak znika za zakrętem

nie było cię dziś na stacji
czy wrócę - nie wiem
nawet jeśli
nie szukaj mnie w żadnym wagonie


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

kim167

kim167, 2 march 2014

list do M.

wiem mamo 
tata już nie wróci
lubisz powtarzać
spodobało mu się w niebie
boisz się powiedzieć
ŚMIERĆ
- to tak jak ja
kiedy jeszcze nie wiedziałam
że jest tak blisko naszej rodziny

pozwól mi powiedzieć tylko dwa słowa
- NIE ŻYJE.


number of comments: 5 | rating: 8 | detail

kim167

kim167, 21 february 2014

nasza ziemia

z samolotu zobaczyłam 
nasz dom
był taki mały

ta wielka przepaść naszych słów
zniknęła ponad chmurami

pomyślałam
- moglibyśmy ją zakopać
w ogrodzie
dawno temu
posadziliśmy drzewo

nasza ziemia
tak pusta jest bez dzieci


number of comments: 3 | rating: 4 | detail


10 - 30 - 100  






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1