Poetry

ludzie nas widzą w kawałkach przyzwyczajeń
dotykają palcami słowem myślą
dzielą się z nami obojętnością milczeniem
licząc na swoje szczęście
na czyjeś dobre serce
los albo uśmiech losu

ludzie nie odkładają uśmiechu na jutro
cieszą się całym swoim cieniem
chociaż są tacy którzy upychają radość z powrotem w ustach
malując twarze w komiczne wzory emocji
wyobraź sobie gębę pełną uśmiechu
z pocałunkiem w deszczu

ludzie spotykają się po drodze
bez okazji z okazji
idą pod rękę z miłością i po miłość
albo po śmierć
a one jak wiatr - wpadły na chwilę i już ich nie ma
tylko firanka w oknie powiewa
wzruszasz ramionami

uwierz życie to puzzle które układasz tylko raz