smokjerzy, 5 september 2025
czasu coraz więcej
ale coraz mniej
i pełno wokół do skończenia
za oknem dzień
wyraża się dość jasno
na różne tematy
wychodzę z siebie
na chwilę
nikogo tam nie ma
smokjerzy, 26 august 2025
Cisza jest popękana jak tynk w pokoju odtwarzania
wciąż tych samych traum. Ze szczelin
dobywa się chrapanie Boga, który odsiaduje dożywocie
za bezlik popełnionych błędów i ból
w kolanach światła. Po podłodze toczy się
wojna o zaspokojenie chciwości pojedynczych pcheł
- przegryzają liczne gardła w imię pchlich
i tym podobnych, ważnych spraw.
Powietrze zmienia w szkło
dojmujący głód oddechu, miłość
szuka schronów, lecz wszystkie już zajęte,
nawet cień schował się sam w sobie
i udaje, że go nie ma. Bezrobotny diabeł waha się
pomiędzy samobójstwem a pisaniem pamiętników.
Tu i tam żarzą się wspomnienia, z kupki prochu
po nadziei na świetlaną przyszłość
żwawo wyskakuje feniks, ale tylko po to,
by usłyszeć pierwsze Słowo - jak przeklina nieudane dzieci
i żałuje, że nie było
jednocześnie pierwszym i ostatnim.
Nadzieja kota Lucka ma się dobrze. Leży
na okiennym parapecie, mrucząc,
a jej wąsy tworzą hieroglify z promieniami słońca.
smokjerzy, 20 august 2025
niezdarny ślizg snu
pomiędzy stadko
szeleszczących sekund
rzeczywistość przeciera okna
nic się nie zgadza
zgarbiony świt pali fajkę
kłęby wczorajszych zmartwień
pochłania dziurka od klucza
jednak wciąż nie ma drzwi przez które
można by przejść
i żadnych stron do wyboru
tylko wspomnienie oddechu
uwikłanego w konflikt końca
z początkiem
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade