Poetry

cienkinenufar


older other poems newer

5 may 2010

nox insomnis, dies insomnis

teraz i na zawsze
niech przyznają mi wszyscy

iż jej twarz wilgotna jest przy każdym dotyku
niewiarygodnie blada przy tym
poprzecinana dymem kwaśnym
posypana pyłem aksamitnym

iż jej oczy zbiegają ze wzgórza
i zalegają na czerwonych sofach
i że pięknie jest, i chce się żyć
gdy ona jest tu

ze spaniem jednak z czasem pojawiają się kłopoty
jeszcze tego mankamentu nie zdołałem usunąć
przeszkadzają w trakcie szczebiocące musztardowe dziewczyny

kładę się jednak przy niej
mocne tkliwe zarazem brzmienie jej smaku
spowalnia tok myślenia
nie pozwala jednak spać



2004






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1