Poetry

Petroniusz


older other poems newer

8 august 2010

Kotwica

Dumnie rozwijasz ogromny żagiel pewności siebie

By świecić jak gwiazda betlejemska pośród innych

Na maszcie wywieszasz kolorową banderę przekonań

By jak kameleon dostosować się do barw towarzystwa

Na wszelki wypadek wiosła sprytu trzymasz w gotowości

Żeby tylko użyć ich gdy pomyślny wiatr ustanie

Skrzętnie chowasz armaty które strzelają salwami jadu

Jednak największą broń ukryłeś głęboko w kajucie duszy

Czujność która pozwoli ci wykorzystać szansę zysku

Pomimo wszystko zapomniałeś o najważniejszym - kotwicy

Opuszczonej pokorze - a bez niej nie zacumujesz na przystani sukcesu






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1