Poetry

słowa ostre tną przestrzeń
między skórą a ciałem

krew strumieniem
wypływa na powierzchnię

ostatni zaczerpnięty oddech
odbija się echem w ciasnym pokoju

łzy moczą stary tapczan
pod
ścianą sterczysz jak lampa

telewizor zamilkł
cisza jak na pogrzebie
nie ma nas nie ma ciebie