Poetry

gdy samotność zapuka do drzwi
krzyk kruka obudzi zmartwienia
zobaczysz jak kołem toczą się smutki
ogarnia niepokój szare dni

bólem wyjście z domu
myślisz że wszyscy są przeciwko
knujesz teorie spiskowe
uważasz na słowa
myśli trzymasz na uwięzi

nic i nikt nie może cie uleczyć
zamykasz marzenia na klucz
trwasz w zmartwieniach
nie rób niczego zła passa minie
uśmiechem zbudź dzień pogodny

 teraz odpocznij śnij o lepszym jutrze