Yaro, 25 november 2020
zagląda do okien
późny wieczór jak pies
przenika
poprzez ciało zimna noc
szron maluje szkło
w dłoni ściskam rudą whisky
przesiąknięty tytoniem
puszczam kółeczka
dym rozpływa się w eterze
igła wolno sunie po starej płycie
ostatnie liście wazonie
w kominku rozegrana walka o ogień
ciepło otula stopy
daleko chodziły
wyczuwalna odległość
zapach pokoju
w świetle indyjskiego salonu
pośród palm świeca dogasa
nie piszą wierszy poeci
odeszli stąd
pozostał papier pióro
puste szkło
Yaro, 18 november 2020
opadły żółte liście na stoliku stare koperty
chorzy na schizofrenię spacerują lasem
bez emocji patrzą na świat urojonych myśli
babie lato cichy wiatr porusza suche liście
w głuszy leśna filharmonia ptaków
na pytania brakuje odpowiedzi
smutno jesienią na języku z tabletką
potrzeba zajrzeć do apteczki
białe kitle pielęgniarek pośród
trosk i spraw w wyczekiwaniu na remisję
historie są prawdziwe ludzi chorych
winnym czuję się zawalił się świat
przeminie dzień przeminie noc
od rano jedno i to samo nauczę się żyć od nowa
przecież potrafię spytaj mamy
pamięcią sięgam do lat niewinnej dziecinady
jako dziecko kochałem wszystko dookoła
mamo tato mieszkam w wielkim mieście
dokąd nogi mnie wiodą drogi labiryntem
nie jestem samodzielny by zwyciężyć
jesień przygnębia ból głowy nadchodzi o zmroku
szaro wszędzie zapach deszczu dźwięki co bolą
szyby w nich kraty oddzielają jestem chory
jestem niewolnikiem własnych myśli
zmęczony życiem w niewoli
Yaro, 5 november 2020
wyjdź na ulicę i krzycz
z lasu do Hondurasu
wyjechać ale dokąd
może do Cmolasu
zamknięte granice
duszę się z pętlą na szyi
nie pomoże lekarz ani farmaceuta
nie pomoże składka w NFZ
podajcie antidotum może tabletka
boję się biec nie widzę dokąd
życie lekarstwem na ziemski pobyt
widzę świat do góry nogami
co się kryje za kurtyną zła
opadła ciężka jak mgła
nie widzę od urodzenia
przez różowe szkiełka
biorę wszystko co się da
nie zabierzecie życia niechaj trwa
ciało mdłe trujecie duszę
spaliny chemia kominy
pośród moich krótkich włosów
zamknę się w psychiatryku na stałe
podzielę się tabletkami z gołębiami
nie będę Chamem
chcą zatrzymać mnie
ale ja nie dam się
z boku stanął świat
na baczność dnia
widzę świat do góry nogami
co się kryje za kurtyną zła
opadła ciężka jak mgła
nie widzę od urodzenia
przez różowe szkiełka
biorę wszystko co się da
nie zabierzecie życia niechaj trwa
ciało mdłe trujecie duszę
spaliny chemia kominy
pośród krótkich włosów
Yaro, 3 november 2020
na polskiej ziemi zawrzało
szybka piątka nieudana opcja zabijania
jedni leczą ducha inni leczyć pragną ciało
wszystko i nic czarne z białym pomieszane
w jednej z betoniarek
gniewem karmieni strachem niepewności
życie na kredyt lub ucieczka stąd bilet donikąd
asfaltem idzie siła bagno betonowym chodnikom
z jadem na języku z żalem droga prowadzi w pustkę
jedni wielbią Boga drudzy wolą Szatana
na ołtarzach kładą ofiarę za zapłatą
prawda kłamstwo dobro zło
w pakiecie na obrazkach
Colosseum wielkiego miasta na tabliczkach hasła
beton milczy przyjmuje wszystko
chłonie słowa okrzyki młode pokolenie
naprawdę nie potrzebują nikogo chcą żyć
bo życie wyciska ostatnie siły krwawe łzy na skórze
załamane dłonie proszą o pokój na świecie
niewinne obeliski naznaczone drzwi świątyń
pragnę spokojnie zasnąć dzieci boją się
płonie ogień serc
płonie gniew
płonie grzech
płonie niewinność
niech każdy żyje jak chce zostawcie nasze dzieci
one idą gdzieś niewiedzące dokąd
brak słów by wyrazić móc by czuć sens istnienia
niczego nie dawajcie nam
nie zabierajcie tego co już mamy
krzyk rozpaczy
Yaro, 1 november 2020
komunę lizną
jak cukrowej waty
upadła ze smakiem oranżady
wolnym stał się nasz świat
w sercu muzyka
miłość radość
na dłoni cały świat
koncerty
zapach czerwonych róż
w nosie mam od lat
wiecznie młodzi
duże dzieci
mały świat w nim kwiaty
wielki świat w duszy drga
Yaro, 1 november 2020
spadał z nieba z błyskawicą
siewca złego nasienia
opętał stworzenia wypity jad
skaleczone podniebie
słowa bluźniercze w ustach
boży lud podzielony na dwie strony
anarchia chaos nieład
bagno duchowa nędza
serca kamienne
skały zamiast myśli
piorun zniszczone sumienia
to nie istnieje
nieba nie ma
to co co jest istnieje
w naszych głowach
nie rozumiem dlaczego
nie pojmuję w sercu z nadzieją
ochroń nas Jezu
powiedz słowo
przebacz
Yaro, 29 october 2020
małe rączki wśród zabawek
mały świat magiczny
magia w dziecku zamieszkuje
małe raczki chude nóżki
duża głowa pełna pomysłów
łysy mały człowiek ciągły głód
szczęście kojarzone z nieszczęściem
zabawa w bogów zabawa dragi
wolny sex problem jak on mógł
małe rączki wśród zabawek dorosłych
lecz nie po to by się bawić
co się stało to się nieostanie
zapamiętaj chamie sługo zła
żyj i daj żyć innym
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
