Poetry

pierma


older other poems newer

6 november 2012

czas który minoł



 
Od uśmiechu do płaczu
W rozrzuconych myślach
Zaplątany w sieci pytań
Których odpowiedzi
Wciąż nie daje głos w słuchawce
 
Od uścisku ręki do
Błądzenia po omacku
Z nie rozwiązanym logizmem
Aksjomatu miłości
Bez odpowiedzi napisanych sms-ów
 
Od pocałunków szczęścia
Do wysuszonych warg tęsknotą
Nieogarniętych chwil
Zapisanych rytmem szczęścia
Urwanych nie zrozumiałym zawałem
 
Od spojrzenia w głąb oczu
Do całkowitego zaćmienia
Gdzie tylko nadzieja
Nie uczyniła ślepcem
Marzenie mojego życia
 
Tym czasem który minął
Rodzę pragnienie,nadzieję
Że miłość tak prawdziwa
Zrodzona tak pięknie
Jest czasem który powróci.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1