Poetry

laura bran


older other poems newer

13 july 2012

Odchodzi

zawsze odchodzi
ta myśl
trzyma mnie przy życiu

wczoraj
wypełniał

trójkąty bermudzkie
parkiet sypialni
zasłuchane ściany
miejsce przy stole

teraz odchodzi
jak oddech
wdech – wydech

mówię
jakie to proste
odejść
znaczy zostać
w przeszłości

na dno oddechu
schodzę
za

nim
jutro złapię
kolejny oddech






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1