Alutka P, 6 july 2011
ciągnie się - przesuwa
podobna do wydm białych
zmęczona próbuję ogarnąć
ramionami wrastam jak wydmuchrzyca
powstrzymuję przemarsz
czasowo zawieszony w bieli
twarzy mroźne czuwanie
w przepełnionych popielniczkach żółte ślady
na palcach piaskiem przeliczam milczenie
rąk rozdygotane pająki kołyszą mnie
w rytm oddechu
wsłuchana wypatruję życia
zimne ognisko odnalazłam
na zgliszczach
kołowacieje język
zmagania mistrza z tworzywem
nie do wypowiedzenia
rozumiem cząstki zaplątane
każde w innym mrugnięciu
powiek mokre ogrody
nie słyszą śpiewu
nikt mnie nie uczył jak można być
głuchą w połowie ślepą
wyjątkowo wrażliwa skóra
odpowiadam echem wypełniona
niedorzecznie skrojone wyczucie
w dotyku szorstki piasek
na plaży w Batticaloa rybacy
niosą zielone sieci
zarzucam
Alutka P, 5 july 2011
skamieniały powieki na krawędzi
szwy zaciągnięte rzęsami wpadają do kawy
z goryczką bawisz się szyszką
ktoś mi motyla przyszpilił
niebożątko wytłuczone o ściany żołądka
gorzko kwili
potrafi tylko do przełyku w górę
i w dół spycham małą czarną
zuchwałe krople zapuszczam
do wysuszonych od ekranu źrenic
wpadają liście igły
higienicznie zostawione paprochy
moich słów nikt nie rozczyta
prędko smarowane sadzą w oknie
przez zasiedzenie babcinego fotela
wygniecione frędzle prostuje przeciąg
próbuję jeść wykałaczką
kiedy inni pchają łapska żeby pożreć ciastko
bez pardonu po zgon
będzie mnie trzymać blat
codziennie wycierany kuchenną ręką
dla odmiany wykręcane esy-floresy
szmatą pocieram szybę
styropian piszczy
jak zarzynany baran na święto paschy
nie wieprz
ze sztuczną perłą w ryju
bursztyni się nawarzone
Alutka P, 5 july 2011
lewy prosty w serce i kręci
wie że nie lubię dobrze ułożonych
dat już sobie nie przypomnę
wiem kiedy tokują cietrzewie
ogony postawione
oczy jak karbonado
zazdroszczę
chęci życia
brak
najgorsza bezradność
od wczoraj utrzymywałam się
na powierzchni
sama
wchodzę pod wodospad
żeby tracić oddech
potrzeba niewiele
potrafi położyć na wznak
liczę bruzdy w suficie
dziura
nie wystarczy załatać
i tak przecieka
nie dopilnowano
postać
gramoli się
odrażająca brudna
do granic
wściekłość w tyglu
pasjami
ryglowane usta
Alutka P, 4 july 2011
powinnam to pamiętać
znowu czytam "sylogizmy goryczy"
zadrwił z Ciorana
Ten Niemiec
Alois
daję wykrzyczeć się kobiecie
na targowisku
patrzę na ludzi
mało istotne buraki
i cebule
jakże zadowoleni z siebie
wszyscy
ja kapusta
tylko mnie nie rozbieraj
odkryjesz
głębszą tajemnicę
"Tajemnica: słowo, którym posługujemy się,
aby zwodzić innych, wmawiać im, że
jesteśmy od nich głębsi"
Alutka P, 3 july 2011
czy ktoś oprócz mnie zauważa delfina w szklance
Malczewskiego ręka zadrżała
w studnię wskoczyłam wydaje się nie tak dawno
wypływanie na powierzchnię pochłaniało
dużo wody upłynęło odkąd umierałam
w czerwcu dwa lata temu
pierwsze dziesięć minut rozciągnięte
jak metr krawiecki odcinany w czasie
centymetr po centymetrze brakowało powietrza
w płucach dziury wypuszczały oddech na zewnątrz
w tchawicy kamień nie reagował na zaklęcia
- sezamie otwórz się
a jednak powroty gorsze
pamiętam blask pochodni
w kolejnych pokojach zostawiałam smutek
niepojęty żal
widać nie pora
aby otwarły się drzwi i spłonął ostatni most
wciąż trzymam szklankę wody
----------------------------------------------------
http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Malc ... studni.jpg
Alutka P, 2 july 2011
darń ze splątanych korzeni
nie wydostanę się
znowu pod wodą
obejmuję kolana pod brodą
czekam na zaczerpnięcie oddechu
na wodzy coraz krótszej
wycinam koła
prędzej
rozbierz się połóż usiądź wstań
kulą podcina nogi - drań
nie przywykłam na kolanach
nowe rany
zerwanym z łańcucha
mówię dosyć
rozbierz się ubierz połóż wstań
krtań zaciśnięta
pięść o blat
z krzykiem marszruta
w czarnych butach
do łóżka
naprzód marsz
rozbierz się połóż ubierz wstań
ostra grań rani mi stopę
dziwi nagła słabość
znowu nago
ubierz się połóż rozbierz wstań
i wcale mi się to nie śni
Alutka P, 2 july 2011
potargane ręce w kieszeniach
guzik nadszarpnięty
przy wsiadaniu na czas
w pociągu dudnienie
przeszkadza
w skupieniu próbuję ukryć
twarz w dłoniach
zmieszanie
pomiędzy kolanami
nieporęcznie ustawiony bagaż
przyśpieszony kurs trybologii
na poprzedniej stacji
przypadkiem upaćkałam dłonie
nad trakcją iskrzy
już możesz uśmiechać się
do końca podróży
stopy modlą się
za twoimi plecami
rozwiązałam język
w następnym przedziale
nie pozwalasz zasnąć
Alutka P, 2 july 2011
wypolerowany blat odbija znany obraz
za barem
ciacho
nadziewam na wykałaczkę
nie żeby konsumować
zabawa z kawą
musi być czarna i gorzka
mocno uderzam do głowy
palec w jednym z dziewięciu otworów
i w bucie
kiwam na ciebie
nie przesładzaj lepiej
milcz
Alutka P, 3 august 2010
zawiesili mi tu anioła
niegłupi
nawet z sensem
gadał
przez chwilę
pozwolił przymierzyć nimb
do twarzy mi
raczej w czerwieni i czerni
taki meksyk
przynoszę
krwawe lakiery
szminką maluję mu usta
nie będzie już taki
zblazowany
tu wisiał
Alutka P, 3 august 2010
zeskrobałam resztki szronu
z moich oczu
wyczytasz każdy cień
rozumnych dni
przegryzam ciemność
rdzawożółte promienie wypalają dziury
w dłoniach rośnie obojętność
bądźmy sceptyczni
konsumpcyjnie niezależni
przy okazji ciut liryczni
jak dziecko z watą
cukrową w pięści
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
