doremi, 31 december 2024
czytasz - niestety nigdy nie wiesz
po której stronie leży racja
co poecie przyświeca gdy pisze
zabawa czułość czy manipulacja
czy to teatr jednego aktora
czy scena z wieloma rolami
w których jak w diabolicznej komedii
można wielu ogłupić omamić
prawie jak grupa przestępcza
żonglując aktorstwem słowami
ofiarę można poddusić zniszczyć
jeśli grę się stosuje latami
poeta to najlepszy kochanek
bo poezja to miłość - nie praca
dlatego ani go ziębi ni parzy
czy ofiara do zdrowia powraca...
doremi, 22 december 2024
wiele można pisać o pierwszej miłości
także o ostatniej jeśli się przydarzy
można mieć zaszczyty złoto skarby świata
lecz każdy - choć w cichości- o miłości marzy
tęskni za kochaniem czułością oddaniem
za bliskością ciepłem i porywem serca
układa poezję - w szufladach liryki
skłania do wynurzeń niejednego mędrca
ja piszę życzenia - niech fruną do Ciebie
bez pozy gry pozorów oraz dwuznaczności
zobacz - biały płatek zamienił się w serce
jakby chciał u ciebie na dłużej zagościć
Radosnych, Spokojnych Świąt !
doremi, 1 december 2024
Wola lewitacji
Nie śmieję się tak jak kiedyś
wiadomo - już nie rozkwitam
lecz drzemie we mnie bez przerwy
kobita - prawdziwa kobita
Nikomu nie dam się spłoszyć
i chociaż gdzieniegdzie strzyka
nie tańczę fokstrota oberka
wybieram płynnego walczyka
Nie lubię swojej jesieni
co bywa zawalidrogą
zwłaszcza jak patrzy z pogardą
gdy ciągnę nogę za nogą
Unoszę się wtedy dumą
i siłą wręcz nieodkrytą
co sprawia że fruwam nie chodzę
choć jestem jesienną kobitą
doremi, 29 november 2024
Nie ścigam się z tobą wiosno,
podążam najprostszą drogą,
ciesząc się z tego że mogę,
wciąż dreptać noga za nogą...
Muszę pogodzić się wiosno,
że z tobą mi nie po drodze,
trudnoscią - ostre zakręty,
bo coraz to wolniej chodzę.
Skakać jak kózka - nie będę,
wiosno
jednak poprosić cię muszę,
o to co drzemie najgłębiej,
świeżością wspieraj mą duszę,,,
doremi, 26 november 2024
zjesienniałam kochany
nie czuję – jak kiedyś – lekkości
szuram po schodach butami
ubyło mi młodzieńczości
zjesienniałam kochany
przerosło mnie lato i wiosna
lecz kocham życie - nad życie
jakbym na stałe w nie wrosła
doremi, 26 november 2024
Chodzę po starych wydeptanych ścieżkach
szukając śladów dzieciństwa
Przywołuję co piękne - choć prozaiczne
a pozostawiło zapis w umyśle
Oczami nastolatki:
podglądam księżyc
wącham kwiaty
oglądam odbicie w tafli jeziora (!!!)
przytulam drzewa
i moczę nogi w źródełku
by uzdrowić ożywić myśli
wtłoczone w marazm
w niepewność
Niecierpliwie szukam kawałka dawnej magii
i kiedy przyroda układała się do stóp
wyrasta ogromny rozłożysty dąb
Z zapartym w piersiach tchem
zamykam oczy - przemyka film
tak - to drzewo wodziło na pokuszenie
choć
czas wytarł inicjały...
doremi, 25 november 2024
Rozbudowują swoją wyobraźnię,
stając się niewolnikami,
własnego postrzegania świata...
Budują swój mały świat,
w którym nie ma miejsca,
na bliskość, realność, szczerość...
Górą
aktorstwo, gra,
(a przecież to nie szachy)
prawdziwe życie, doznania,
to
imitacja
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade