Poetry

rafa grabiec


rafa grabiec

rafa grabiec, 14 june 2012

imitacja chwili

nie osiągniesz mnie radarem
(to zbyt kobiece)
moja autostrada pluje strzałą
 
zakręty zawieszone na łokciach
uciekają znad schroniska serca
 
mężczyzna nie wyciera strachu w gałęzie
mężczyzna musi wiedzieć że nie ma na to czasu


number of comments: 14 | rating: 7 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 13 june 2012

***(może)


To nie jest tak, że
z tymi wierszami można porozmawiać.
Gdyby zostawić je z ciszą w wygodnym fotelu. Może
w ciepłych skarpetach. Spokój
dałby im jeszcze parę lat życia.


number of comments: 3 | rating: 4 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 12 june 2012

żółw


zrodzone na rzeź
dzieci
gapią się na ulicy
 
on
wyzuty z pragnień
bez wartości
odżywczych
i godności osobistej
w stanie nieważkości
 
pudełko z marzeniem
o dobrym człowieku
ukryte
we własnym widzimisię


number of comments: 4 | rating: 10 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 11 june 2012

czysto hipotetyczny


a gdyby tak chcieć prawdziwie
dojrzeć
co na zewnątrz słów
wewnątrz usłyszeć
ze zrozumieniem choćby fragmentu
stóp oddalających się na śniegu
w wiatr zanurzyć ręce
i dotknąć ciało obecnością


number of comments: 6 | rating: 11 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 9 june 2012

co z tego że Polska-Grecja 1:0 do przerwy

zaczynam czytać
pauza
wiersz o niewidzialnym słowie
stop
łapię wdech
i na wydechu
wypuszczam pierwsze słowa
przecinek
gdzieś między czytaniem jest przecinek
czytam wiersz
pauza
a wy cholera nie uważacie
tylko czekacie aż się zapowietrzę


number of comments: 3 | rating: 5 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 7 june 2012

***(starym kumplom)

upadła i
rozbiła głowę
aż pękła czaszka
na krawężniku
zachwiał się świat

analogicznie

wychodzili i
śmiali się z siebie
dopóki nie
wsiedli do samochodów
i odjechali
każdy w swoją stronę


number of comments: 2 | rating: 5 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 6 june 2012

człowiekowi


nie dziwię się śmierci maszyny
kto chciałby służyć człowiekowi
 
nie dziwię się śmierci psa
kto chciałby być przyjacielem człowieka
 
nie dziwię się śmierci człowieka
kto chciałby być człowiekiem


number of comments: 0 | rating: 2 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 5 june 2012

lot wytrącony z równowagi


pokoje hotelowe widziały więcej zmartwychwstańców niż
cała defilada ukrzyżowanych dotyków
jak gąbka wchłonęły rozmowy
jęki i cienie na ścianach
zastygłe źdźbła czasu
i miłość na skrzydłach żaluzji
rośnie wraz z pajęczyną


number of comments: 2 | rating: 6 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 4 june 2012

małe porażki bolą najbardziej

Julka wyszła z klasy
z płaczem
pod pachą
niedokończona praca
nie zawiśnie na tablicy ogłoszeń


number of comments: 3 | rating: 9 | detail

rafa grabiec

rafa grabiec, 3 june 2012

gniazdozbiór


obojczyk prawdy zastygł
na stelażu opowieści
rosną skrzydlate słowa
 
co przyniesie wiosna
z zadartym nosem
dziewczyna
 
i parki pełne piskląt
odkryją liście


number of comments: 6 | rating: 7 | detail


  10 - 30 - 100  






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1