Belamonte/Senograsta, 21 stycznia 2025
Wychodzimy z jaskini obłędu i trzeba cezury
przy podążaniu w stronę, jaką, czego - marzeń.
Trosk i walk o siebie, swej woli o nie, o te obłoki.
Ale trzeba wierzyć, nie da się zapomnieć, ale wierzyć.
Co jest na początku? My nie my. My podli, słabi,
my dzieci, my dobrzy, my w powijakach,
stwory robiące wszystko by przeżyć, i wszystko
by coś przeżyć, i amnezja, staza, równowaga,
zakończenie terraformowania, ustalenie granic,
strychu, piwnic, sracza, bawialni, rzeźni, góry,
dołu - co było, a nie jest nie pisze się w rejestr;
a czemu tak - bo pewne studnie wciągnęłyby
nas znowu, przepaście i ich urok, albo hipnotyzująca
moc, albo po prostu przyzwyczajenie,
a tymczasem masz już oczy, masz już ręce, dzień i noc
i warto, warto;
nie warto też tak uciekać przed nocą i macicą nocy,
świadomość to siła do działania, do urzeczywistniania
siebie w realności - indywidualny pracujący duch dusza.
supełek.z.mgnień, 21 stycznia 2025
Urodziłam się na końcu świata, tuż po
dobranocce. Zanim matce odeszły wody,
byłam akwarelą z rudą plamką na oku.
Chyba wtedy pierwszy raz ojciec odpłynął
stając się szczątkami morza, fioletowym
niebem nad naszymi szkicami.
wolnyduch, 20 stycznia 2025
Kiedy tęsknotę budzisz w wersach -
to jakby deszcz całował różę.
Zanurzał w słowach najpiękniejszych,
każąc jej rosnąć w srebrnych lustrach.
To tak jak ogrom oceanu,
wzburzone fale, tuż przed sztormem.
Gwiezdne klejnoty przyszywane
do marzeń skrytych i samotnych.
To twoich nut wrażliwe dźwięki
zbudzone nocą, albo świtem,
w ażurach światła drżące lęki.
Perły zrodzone przy księżycu.
I choć tęsknota to cierpienie,
skradziona radość, z róży kolcem,
to bez niej smaku nie docenisz
bezmiaru szczęścia chwil we dwoje.
ajw, 20 stycznia 2025
leżąc na mchu wdycham chmury
zamieniane słońcem w wewnętrzne ciepło
i tkliwość - gdy patrzę jak śpisz
wilgoć twojego oddechu
za chwilę będzie moimi płynami
przemknie przez krwiobieg
rwącym strumieniem
przenikamy się jak dzień i noc
szukając początku i końca
bezszelestnie spadamy
zdziwieni że wciąż krzyżują się dłonie
a przecież jesteśmy tu od zawsze
nigdy nie wyszliśmy z raju
przestaliśmy zauważać
Bezka, 20 stycznia 2025
ziarenko piasku
w dwuskrzydłej muszli
płaszcz szczelnie okrył
zwapnienie
jesteś w centrum
słona woda Tahiti
barwi najciemniej
moc w miłości
ajw, 19 stycznia 2025
kiedy szła ulicą
cienie latarni ustępowały jej miejsca
w chodnik wsiąkał smutek
z tęsknoty za śladami
jej kroki współgrały bez fałszywych tonów
omiatała spojrzeniem wystawy
które prosiły o więcej
wiatr chłodził za nią rozgrzane powietrze
wdychając zapach nostalgii i ekstazy
w jednym uścisku
i te usta - pikantne niczym harissa
malowane na czerwoną modłę
przyprawiały o niepohamowany apetyt
na wszystkie grzechy świata
stawali w kolejce do niej
jak do konfesjonału
a ona - dzika droga
wodziła na manowce
łagodnie zaokrąglonymi pagórkami
z uczuciem ulgi w podbrzuszu
________
inspiracja filmem "Malena" Giuseppe Tornatore
Misiek, 19 stycznia 2025
Ja jestem taki wspaniały i troskliwy
bo już zaskarbiłem wasze zaufanie
Zamiast kwiatów dajecie pokrzywy
Uchroń mnie od takich mój bałwanie
Mam gdzieś te wasze emocje i uczucia
Co z tego że to co inni wcale nie czuję
Jesteście dla mnie jak guma do żucia
Przeżuję wszystkich a potem wypluję
Wyzywajcie mnie ty draniu i chamie
Po mnie jak po kaczce ciągle spływa
Nie dziwcie się tylko że zawsze kłamię
Kłamstwo to droga słuszna i prawdziwa
Moje wszędzie ostatnie słowo to racja
Nikt mnie nie obrazi bo tego nie umie
Mój konik i pasja to zręczna manipulacja
Zimny kamień mam w sercu i w rozumie
A piękny jestem jak cudne dzieło sztuki
Nikt mi nie dorówna w moim intelekcie
Wy jesteście miernoty i totalne nieuki
Moje nauki zapiszcie sobie w konspekcie
Intrygi rozsiewam co dzień aż do znoju
Na inwektywy nigdy nie żałuję swej śliny
W ciszy duszy nie zaznasz nigdy spokoju
Bo ja jestem niewinny bez poczucia winy
Nie będę tobie współczuł bo nie warto
I łez też ci nie otrę bo tylko lejecie wodę
Jesteście dla mnie jak wszą nic niewartą
Czy ktoś wszy by podał rękę na zgodę
Ja się niczego też nigdy nie powstydzę
Ja jestem najlepszy w każdym sposobie
Mówicie że ja człowieka obok nie widzę
Odczepcie się, przecież ja nic nie robię
Nic mi nie zagrozi gdy czuję złe żądze
Nie rozumiesz nic i ja nie poradzę na to
Dla mnie się liczy tylko sława i pieniądze
Jesteście durnie ja jestem królem
i…socjopatą
wolnyduch, 19 stycznia 2025
Jest takie słowo może niemodne,
co lojalnością niektórzy zowią.
Bywa, że sięgasz po nie w obronie
twoich przyjaciół czy też znajomych.
Zdarza się czasem, że dwoje bliskich
jest uwikłanych w splocie konfliktu.
Nie chcąc nikomu robić przykrości
stoisz bezstronnie gdzieś na poboczu.
Gorzej, gdy ręce wznosisz w oklaskach
i opowiadasz się po dwóch stronach,
wtedy lojalność całkiem nijaka
na szwank wystawia twoją osobę.
Patrzysz z uśmiechem, gdy ktoś podstawia
nogę znajomej tobie osobie,
a gdy bliskiemu mocno przygani,
to równie chętnie klaszczesz mu w dłonie.
Dlatego lepiej czasem zamilknąć
i się nie wdawać w cudze konflikty,
a jeśli stajesz po czyjejś stronie -
możesz lojalnym być, nie bezstronnym.
Bezka, 19 stycznia 2025
zaczęliśmy się nie od słowa
a uczuć powiązanych żyłami
z jednostajnym rytmem
przepływającym źródłem czerwieni
osiadała na brzegu ust
nabrzmiałych wyznaniem
jedności wobec czasu
rozproszonego przez chwilę
szkląc oczy tęsknotą
za niepoznanym
utkwiliśmy
oddani sobie
w każdym wymiarze
Yaro, 18 stycznia 2025
Biały Orle
wzbij się wysoko
spójrz z góry na nasz kraj
nie pozwól by okradano dzieci
postawmy się najeźdźcom
niech zostanie po nich
nie więcej niż kurz
wzbija się wysoko honorowo
cieszyć będzie się dusza
wrogów zatka
miłość co w sercach
gra muzyka obrazki programy
odparte wraz z modą zachodu
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
