Poezja

popatrz, rozbierają ciebie obnażając intymność, 
a ty nic, tylko gapisz się, tym swoim smutkiem,
grzebiesz w śmieciach, sortujesz.

w dziurawych sandałach idziesz krok
za krokiem, zdziera się polskość.

zobacz: ona wciąż patrzy. dumna.
korona się chwieje, a ciebie rozbierają
ze słów.

woda nabrana w usta jeszcze nie dławi,
obyś zdjął kajdany, zanim obudzisz się
w ciemnościach.