Poezja

Lato minęło w okamgnieniu.
Za moment przyjdzie chłodna zmiana.
Ogród w ostatnim letnim tchnieniu
traci kolory w okamgnieniu.
Przyroda odda się milczeniu.
Niech zatem przyjdzie malowana
ta, co przeminie w okamgnieniu
i znowu przyjdzie nowa zmiana.

☆

Wszystko się zmienia w okamgnieniu.
Przemija życie bezpowrotnie.
Nie można uciec przeznaczeniu.
Aura się zmienia w okamgnieniu,
świetlistość gaśnie w światłocieniu.
Przyjąć należy najpokorniej,
że wszystko mija w okamgnieniu.
Lecz tylko człowiek bezpowrotnie...