Poezja

kolorowością białego ciała
przyciągam wzrok
tych niedowidzących
otumanieni kredowym blaskiem
zapominają o wdechu
marzą rozmyślają niedowierzają
to takie zabawne
kolejna z postaci uderza głową w słup
wszyscy zachowują się tak
jak gdyby nigdy nie spotkali
żywego nieboszczyka