Poezja

rozpychaj się
wdychaj opium
może oświecą nas mędrcy tych świątyń
szczury ukryte przed chorobą

dość mam płowienia filozofią
historią niepowodzeń i wojen
hegemonów jednych więzień
opluwam materią nieożywioną
marzeń starych jak samo miasto

rozpychaj się
mamy tyle miejsca ile tlenu w płucach
i całe to spadanie takie błahe