Poezja

Znów się ogląda. Lękliwie patrzy na kobietę tulącą chłopca.
 
Już wie, że zamiast bajek szepcze mu do ucha wolę proroka.
Potem. Inne będą zazdrościć.
Z dumą powie: to był mój syn.
 
Ta druga już nigdy nie będzie sobą.
Z trudem wyszepcze: tam był mój syn.
 
Inne matki będą  płakać.
Z radości. Tym razem.