Poezja

Anna, 11 maja 2010

Nie każ mi zamykać oczu

Jestem jak one
przymierzam Twoje koszule
i nakrywam stół zielonym obrusem
gdy noc szuka schronienia w moich ramionach

gdy brakuje wiary na końcu języka
a ja marznę
pocierając dłonie kawałkami słów
przynależnych tej co zostawia ci wiadomości
i szepty na mokrej poduszce

Jestem jak one
ześlizguję się nad ranem po szybach
i w trzecim życiu przestaję czuć stając
się przezroczysta

Przeniknij

Zanim odejdę jak żadna z nich
cicho na palcach
nie wydając ci reszty.