Poezja

nie pytaj ile znam słów
aż tak ciężkiego słowiańskiego
 
gdy twe kochane imię
no na miliony atomów
 
Barbara Zosia Kasia
Ewcia Krysia Barbórka
 
mógłbym nocami
lecz kto zrozumie
nasze lasy
 
maki chabry
i zbóż tak wiele
 
więc gdy okno otwarte
tam zanikały dziwne słońca
 
i nagle tak wiele
z dziecięcych rączek latawców
 
i gdy znowu wymieniali
dawno zapomniane numery
 
śpiewano na non-stopie
i nikt nie zauważył
 
jak cień umierał